“Als ik begin aan een ontwerp kijk ik eerst naar de bestaande kwaliteiten van de plek. Ongeacht ligging of formaat, er is altijd kwaliteit te benoemen. Vervolgens zoek ik naar een verbinding tussen de woning en de tuin en probeer het verhaal dat de bewoners willen vertellen een podium te geven. Of juist een plek te creëren waarin nieuwe verhalen tot stand kunnen komen.”

Corine de Zeeuw voltooide dit voorjaar de opleiding Tuinarchitectuur. In een nieuwe serie kijken oud-studenten terug op de lessen en vertellen hoe het nu met ze gaat.

“Het aanpakken van mijn eigen tuin was de directe aanleiding voor de opleiding. Ik vond het lastig om knopen door te hakken over de inrichting: deed ik het wel goed? Er zijn zoveel mogelijkheden! Ik wilde met de opleiding leren hoe ik tot de beste ontwerpkeuze kon komen en daarbij een passend beplantingsplan kon maken. Tijdens mijn studie Plattelandsvernieuwing was ik ook al met groen en landschap bezig geweest, maar daarna ben ik helemaal de beleids- en proceskant opgegaan. Creatief bezig zijn deed ik vooral thuis in mijn vrije tijd. Nu ben ik klaar met de opleiding, ik geniet van mijn eigen tuin en heb nog steeds een hele fijne baan. Ik combineer nu mijn passies, naast mijn ‘gewone’ werk doe ik af en toe een ontwerpklus. En met veel plezier!

Het leukst aan de lessen van Dolf vond ik zijn aansporingen om de ontwerpruimte te zoeken. De wensen van de klant zijn belangrijk, maar de optelsom van die wensen levert nog geen goed ontwerp op. In de eerste les al was de boodschap: alles kan, maar jij hebt als ontwerper de regie. Het verhaal achter je ontwerp moet kloppen en het beeld dat jij hebt bedacht is het doel. Verder was het bespreken van het huiswerk met de groep enorm leerzaam: je leert veel door elkaars oplossingen te zien op dezelfde vraag.

Een bijzondere opdracht was het ruimtelijk analyseren van een schilderij van Malevitsj, een lastige maar heel nuttige en inspirerende oefening. Hoe maak je van een plat vlak een ruimtelijk beeld? Wat zijn de belangrijkste ontwerpprincipes, hoe zit de compositie in elkaar, waarom werkt het? Dat heeft enorm geholpen om na te denken over de indeling van ruimte en de werking van een ontwerp.

Voor mijzelf is een mooie tuin een bron van vreugde, kalmte en inspiratie. Zo heeft het altijd gewerkt: mijn herinneringen aan de tuin van mijn oma en de tuin van mijn moeder koester ik nog steeds. Met mijn ontwerpen hoop ik anderen ook een plek te kunnen bieden waar ze zich kunnen ontspannen en verwonderen, die ze inspireert en waar ze zichzelf kunnen zijn. Verder vind ik het belangrijk om veel met levend plantmateriaal te werken. Een groene tuin is weldadig voor de mens, en draagt bij aan een beter leefklimaat.

In dit vak komen mijn interesses voor creativiteit, techniek, schoonheid en ecologie bij elkaar. Ik teken erg graag, mijn ontwerpen maak ik in principe ook met de hand. Daarnaast vind ik een tuin een onuitputtelijke bron van inspiratie omdat ieder seizoen anders is en je de natuur van dichtbij beleeft. Het werken met levend materiaal maakt dat je ontwerp altijd in beweging is en evolueert. Het is mooi om te zien hoe elk seizoen een ander sfeerbeeld geeft en tegelijkertijd het idee achter je ontwerp overeind blijft.

Mijn droom voor de toekomst? Ik hoop een kleine bijdrage te kunnen leveren aan het vergroenen en verduurzamen van onze persoonlijke leefomgeving en mensen blij te kunnen maken met een tuin die hen elke dag plezier brengt.”