Afgelopen zomer deed ik enthousiast mee aan de zomerserie De Tuin van... Ik heb sinds dit jaar namelijk voor het eerst een eigen tuin. Een groene tuin met veel beschutting. Om de tuin om te vormen naar een plek die meer bij ons past – met meer inheemse en eetbare soorten - zouden we eerst bomen bijplanten en daarna langzaam de invasieve soorten weghalen. Dat was het idee.
Als ik een tuin ontwerp behoud ik graag het groene karakter dat er al is. In mijn eigen situatie heb ik een groene tuin als basis, een mussenkolonie en veel privacy. De tuin die we er van willen maken is een groene, beschutte en eetbare tuin. De basis ligt er al zou je zeggen, maar de beplanting die er nu staat, bestaat uit giftige planten en exoten zoals Taxus (lekkere bes overigens maar met een ontzettend giftig zaadje), Amerikaanse vogelkers en coniferen. Met de Taxus kan ik leven met de rest liever niet. Dus we hebben uiteindelijk toch besloten om tegen onze natuur in de minigraver en de kettingzaag in te zetten. Alles overhoop…
Dat doet best pijn. Maar, het komt weer goed! De oneetbare conifeer hebben we laten staan omdat daar de mussenkolonie in woont en deze boom veel privacy geeft. De rode Kornoelje en de taxus staan nog. De nieuwe eetbare planten gaan we er zo snel mogelijk in zetten zodat het beeld in de zomer weer groen is.
We maken de tuin eetbaar met meerjarige planten. Eén-jarigen zoals sla, aardappelen en wortelen telen we in onze moestuin. Het wordt een knusse tuin met een fijn terras, een stukje gras, wat bomen, genoeg schaduw en mooie plantenborders. Wat betreft onderdelen een ‘gewone’ achtertuin dus, maar, alle planten zijn eetbaar. Ik wil mooie combinaties maken met keukenkruiden zoals Wilde Marjolein, Salie, Rozemarijn, Mierikswortel en groenten zoals Asperge, Roomse Kervel, Kardoen, Venkel en andere wat ongewonere eetbare planten als Hosta, Pimpernel, Lieve-vrouwe-bedstro en de lampionplant. Als herborist gebruik ik ook graag geneeskrachtige kruiden zoals de Moerasspirea, Engelwortel en Duizendblad. Struiken zoals Kruisbes, Fazantenbes, Gele Kornoelje een Olijfwilgkrijgen ook een plek, ik twijfel nog over de Mahoniestruik, daar heb je hele grappige variëteiten van en ze geven eetbare bessen. Daarnaast gaan we een Appelboom planten en een Amandel. Nog wat leifruit tegen de schutting zoals een Kaki en wilde Perzik en een Druif, Schijnaugurk en een Japanse wijnbes over de pergola.
Het leuke van een eetbare tuin op deze manier is dat je niet uit je tuin hoeft te eten, niet eindeloos aan het zaaien en wieden bent, maar kan snoepen en er uit koken als je zin hebt. En ondertussen heb je een groene, bloeiende tuin die niet alleen voor ons eetbaar is maar ook voor andere bezoekers aan de tuin, klein en groot. Zo zal de egel vast ook blijven, we hebben zijn holletje niet aangeraakt en wat takken laten liggen.
De kaalslag is nu nog pijnlijk en onwennig. Toch is het een weloverwogen keuze. Nu eerst aan de slag zodat we komend voorjaar kunnen genieten van onze groene, eetbare tuin. Een update volgt :-).